An entry point to the written heritage of the Middle Ages and the Renaissance in Western Europe, from the 8th to the 18th century.
A search engine of interoperable digitized manuscripts and rare books
Collaborative platform to manage and publish Biblissima authority data
Help for reading and learning classical languages, XML editing tools and environments
Expertise service around IIIF standards
Biblissima authority file: https://data.biblissima.fr/entity/Q89917
IIIF manifest
Digitisation:
Parch., XIIIe-XIVe s., I + 83 ff., 2 col., 375 x 277 mm. Au f. I v°, table du contenu de la main d’Alexandre Petau.
Peut-être recueil de deux parties: 1) f. 1-76 ; 2) f. 77-83.
Data Source: Persée - DER-IRHT, XXI
~ f. 1-76 v°: Gvillelmvs Brito, O.F.M., Opera.
f. 1-24 v°: Expositiones prologorum Bibliae.
f. 25-76 v°: Expositiones uocabulorum Bibliae.
f. 77-79 v°: Donatvs, Ars minor (interpolata).
quelques lacunes et interpolations.
pas de titre.
inc.: «Partes oracionis quot sunt octo que nomen... Interiectio.
Nomen quid est pars orationis... communiterue significans proprie ut Roma Tyberis communiter ut ubrs [sic] flumen. Nomini quot accidunt...».
f. 77 col. 2, l. 2: «... abl‹atiu›o ab hiis musis» (éd. Keil, p. 356, l. 10)
interpolation: «Andreas nomen proprium Ge‹neris› masculini...».
l. 8: «... carent plurali numero».
— «Scamnum nomen appellatiuum...».
l. 33: «... ablatiuo ab his felicibus» (éd. Keil, p. 356, l. 10-30).
suivi, f. 77-78, d’une longue interpolation: «Fluctus nomen appellatiuum Ge‹neris› mas‹culini› numeri singularis...».
f. 77 v° col. 1, l. 17: ‹De declinationibus›. «Prima declinatio habet 4or terminationes scilicet a am as es...».
f. 78 col. 1, l. 10: «Omnia patronomica sunt mas‹culini› ge‹neris› aut fe‹minei›...»
f. 78 col. 2, l. 5: «... Nota Ihesus et Moyses sont nomina ebrea masculini generis».
— f. 78: ‹De pronomine›: «Pronomen quid est pars orationis...».
f. 78 v° col. 1: ... quispiam aliquis et cetera» (éd. Keil, p. 357-359).
suivi d’une interpolation: «Que est agnicio prime declinationis pronominis...».
col. 2, l. 1: «... quidem terne pars debet nominis esse».
— ‹De uerbo›: «Verbum quid est...» (éd. Keil, p. 359).
f. 79 col. 1, l. 6 (la fin du chapitre manque): «... ut lego secunda ut legis tercia ut legit» (éd. Keil, p. 360, l. 14).
— ‹De aduerbio›: «Aduerbium quid est...» (éd. Keil, p. 362).
expl.: «... aut ac ast [sic] et si qua sunt similia» (éd. H. Keil, Gramm. lat., 4, 1864, p. 355-366).
~ f. 79 v°-82 v°: ‹De coniugatione uerborum›.
inc.: «Amo uerbum actiuum indicatiui modi temporis presentis numeri...» (texte souvent copié après l’Ars minor ; cf. infra, Pal. lat. 1719, f. 21 v°-24).
~ f. 82 v°-83 v°: ‹Grammatica›.
inc.: «Dominus que pars nomen quare. Quia significat substantiam...» (fin mutilée).
Origine: française, écritures semi-cursives, plus arrondies aux f. 77-83 v°
Possesseurs: Alexandre Petau (cote 74 au dos de la reliure) ; Reine Christine de Suède (cote 87 au dos de la reliure).
Data Source: Biblissima
RDF exports to come…
You can view and manipulate this document directly on this site, compare it to others using the Mirador viewer, or drag and drop this icon into the IIIF viewer of your choice. Read more about IIIF