Point d'entrée sur le patrimoine écrit du Moyen Âge et de la Renaissance en Occident du VIIIe au XVIIIe siècle
Moteur de recherche de manuscrits et livres anciens numérisés et intéropérables
Plateforme collaborative de gestion de publication des données d'autorité Biblissima
Aide à la lecture et apprentissage des langues anciennes, outils et environnements de travail en XML
Service d’expertise autour des standards IIIF
Référentiel d'autorité Biblissima : https://data.biblissima.fr/entity/Q61559
Manifeste IIIF
Numérisation :
Parchemin, 199 f., une seule main. Astronomie, arithmétique, géométrie et astrologie (Euclide, Geber, Jordanus de Nemore, Simon Bredon, Campanus de Novare…). La section astrologique est précédée de Campanus de Novare, Theorica planetarum (178ra-186vb)
Source des données : BnF Archives et manuscrits
F. 2-73. Geometria Euclidis cum commento Campani. «Punctus est cujus pars non est. Linea est longitudo sine latitudine cujus extremitates sunt duo puncta...-...propositum erat inscripsisse. Explicit geometrica Euclidis cum commento Campani.»
F. 74-122. De astronomia, «Scientia species habet quarum melior post scientiam fidei ...-... in duobus hiis signis sunt digniores ut et evanescant et destruitur id .n. est propositum.»
F. 123-150. Jordanus de Nemore, Elementarium arismetice cum commento (Libri VI-X). « Latera minorum dicuntur quorum multiplicatione numeri proveniunt aliter producuntur ...-... Explicit .10. liber et per consequens totum elementarium arismitice Iordani de Nemore continens secundum maiorem numerum 453 conclusiones secundum vero minorem numerum 428, si recte addidi ». [Chaque proposition comprend des commentaires anonymes.]
F. 150r/v. Traité anonyme d’arithmétique : « Quantum addit quadratum quincupli super quadratum subquincupli tamen addit quadratum sepcupli super quadratum quincupli ... »
F. 151-155v. Simon Bredon (?), De arithmetica. « Quantitatum alia continua que magnitudo dicitur ...-... Ista igitur sufficiant pro sententia huius libri arismetice ».
F. 156-162v. Practica geometrie. « Artis cuiuslibet consummatio in duobus consistit in theorice et practice ipsius integra perceptione...-... Et hec de radice quadratarum nichil dicta sufficiant. Explicit practica geometrica ».
F. 162v-163. Campanus, Compositio astrolabii. « Tres circulos in astrolapsu descriptos duos ...-... insequamur scribendum moram faciamus. Expliciunt demonstrationes astrolabii ».
163v-165v. Jordanus de Nemore (?) Super demonstrationem ponderum (probablement un commentaire anonyme du De ponderibus). « Omnis ponderosi motum esse ad medium. Quod gravius est velotius descendere ...-... quod oportebat ostendere. Explicit liber de ponderibus ». Ce traité possède le même incipit que l’œuvre de Jordanus de Nemore. Or, le traité des poids de Jordanus compte sept postulats, tandi qu'ici en sont présentés treize.
F. 166-177. Geminos de Rhodes, Introductorius in Almagesti ou De dispositione spere. « Dividitur orbis signorum in .12. partes et nominatur unaqueque partium eius nomine...-... Explicit quod abreviatum est de libro Introductorii Ptholomei ad librum suum nominatum Almagesti ».
F. 178-186v. Campanus, Theorica planetarum , « Primus philosophie magister illud negotium...-...qui motus est parvus valde et pene in sensibilis. Explicit Theorica motuum planetarum. »
F. 187-198v. Alcabitius, Introductorius. « Postulata a domino prolixitate vite...-... interpretatus a Iohanne Hyspalensi deo gratias. Explicit liber Alkabici Introductorius de iudiciis astrorum ».
Source des données : Persée - DER-IRHT, LXXXIV
187ra-198vb Alcabitius, Introductorius [Burnett/ Yamamoto, 179].
écriture anglaise (Mss enluminés)
Manuscrit d’origine insulaire, peut-être copié à Oxford selon K. V. Snedegar. Il a appartenu à Gilles Gossuin de Harmiès qui en fait don au Collège de Sorbonne en 1362 (Glorieux Aux origines de la Sorbonne, T. 1, pp. 304 et 333, Delisle, II, p. 145). On peut lire au f. 198v une note bibliothéconomique écrite sous l’ex-libris du collège : « Iste liber est pauperum magistrorum de Sorbona ex legato dominus Egidius Gossuinus de Harmies, precij XVI florinorum », suivi de « Inter mathematicas ultimus anno 1362, 10 februarius ».
Contregarde supérieure : Note ( XVIIIe s.) de Guédier de Saint-Aubin :« 1258. Ce manuscrit du 13e ou 14e siècle a été légué à la maison de Sorbonne par M. Lou Gosserin de Harmiès de Contiène : 1° Les huit livres d’Euclides avec un commentaire de Campan (sic) 2° Un traité des cubes « Scientia speris habet » ; 3° Un traité de la quantité « Quantitatum alia continua » ; 4° Démonstrations de l’astrolabe « Artis cujus liber » ; 5° Théorie du mouvement des Planètes « Omnis Ponderose par Jordan » ; 6° Introduction au livre des jugements du jugement des astres par Alkabii « Postulala edomino » ». Note datée du 17 Juin 1869 : « Volume de 200 feuillets, plus le feuillet 1 préliminaire. Le feuillet un est mutilé ».
légué par Gilles Gossuin d’Hermies (Pas-de-Calais) au collège de Sorbonne au XIVe s. (cf. f. 198v)
Source des données : Biblissima
Exports RDF à venir…
Vous pouvez visualiser et manipuler ce document directement sur ce site, le comparer à d'autres grâce au visualiseur Mirador, ou glisser-déposer cette icône dans le visualiseur IIIF de votre choix. En savoir plus sur IIIF